به گزارش مشهدپیام، برای افرادی که در منطقه‌ای خاص از شهر ریشه دارند و سال‌ها در آنجا زندگی کرده‌اند، تغییر نام محله از اهمیت خاصی برخوردار است.
فارغ از موضوع قدمت، نامگذاری صحیح و بدون تکرار در رسیدن به آدرس درست در کلان شهری مانند مشهد نیز برای دستگاه‌های خدمات رسان مانند اورژانس و آتش‌نشان و مردم شهر موضوعی حیاتی محسوب می‌شود.
پیرامون نامگذاری خیابان‌ها و معابر و مشکلات پیش روی آن نشستی در شورای شهر مشهد برگزار شده که تغییر نام برای حدود 80 خیابان مشخص شده است.
در برخی مناطق این تغییر نام برای مردم قابل پذیرش نبوده و احتمالاً به دلیل نبود مدل و آیین‌نامه‌ای مدون شاهد تغییرات سلیقه‌ای در این زمینه هستیم.
مدل‌ها و رویکردهای مشارکت محور و هویت محور به عنوان حرف‌هایی نه چندان اجرایی از طرف مسئولان گفته می‌شود و رضایت مردم و مراجعه به افکار عمومی در آن شرط اساسی است چرا که تصمیم‌گیری در این زمینه بدون اقناع مردم تأثیرگذاری چندانی نخواهد داشت.
به همین منظور سعید شعرباف عضو هیئت علمی دانشگاه امام رضا(ع) در گفت‌وگو با این پایگاه خبری اظهار کرد: اصل اتفاق تغییر نام‌های تکراری مشکلی ندارد و نیاز به بحث‌های فنی دارد چراکه در مشهد نباید نام‌های یکسان روی محله‌های مجزا گذاشته شود چون امکان آدرس‌دهی را از بین می‌برد.
وی افزود: بروزرسانی تابلوها و مشخص کردن کد پستی‌ها موضوعات واضحی است و مواردی که از قبل در موضوع نامگذاری خیابان‌ها وجود دارد این است که اساساً مبنای این نام‌گذاری‌ها چیست و اگر امروز خیابانی به نام مشخصی است از کدام ویژگی محلی، فرهنگی و منطقه‌ای گرفته شده است.
کارشناس امور شهری مشهد گفت: در ابتدا کمیته نامگذاری شورای شهر به تکراری نبودن باید توجه داشته باشد که تا امروز موارد تکراری هم مشاهده می‌شود.
وی افزود: در قدم بعدی اگر افراد برجسته‌ای در منطقه وجود نداشته باشد، انواع و اقسام اسامی در کمیته نامگذاری خیابان‌ها از شاعر و موسیقی‌دان و انواع گل و ابزار پیشنهاد داده می‌شود لذا این موضوع به آیین‌نامه و سند بالادستی نیاز است که مشخص شود منابع نام‌گذاری‌ها چه باید باشد.
شعرباف تصریح کرد: به عنوان نمونه در برخی از مناطق شهری باید آن منطقه به انسان‌های سخت‌کوش آن محل شناخته شود و مانند منطقه کارمندان در شهرک عرب‌ها مدت‌هاست که مردم، این منطقه را به محلی برای فروش ماهی تازه و صنعت آبزیان را شناخته اند لذا ایرادی ندارد که نامگذاری این مناطق حال و هوای جنوب کشور را القا کند، برخلاف مناطقی که به نام هویزه، خرمشهر و بستان بوده و اساساً ارتباط معنایی با آن ندارد.
وی افزود: در این بخش مشکل اینجا است که مردم به این حساس هستند که سلایق سیاسی را تبدیل به نام‌ها کنیم و نوعی بدسلیقگی محسوب می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه خاطرنشان کرد: در مورد بزرگراه میثاق، میلیون‌ها تومان بابت نصب و تهیه تابلوها و علایم هزینه شده و دلیلی ندارد به منظور ابراز ارادت به فرد خاصی میلیون‌ها تومان هزینه برای تغییر نام آن شود و متوجه بشویم که مردم ارتباطی با آن برقرار نکرده‌اند.
وی افزود: تغییر رویکرد سیاسی در نامگذاری شهری خیلی اهمیت دارد چراکه مردم به این نوع نام‌گذاری‌ها واکنش نشان می‌دهند.
شعرباف گفت: علت آن معلوم نیست که چرا شورای شهر اقدام به نامگذاری حاشیه‌ساز در مناطقی دارد که مردم آن‌ها را اسامی قبلی می‌شناسند.
وی افزود: مردم سال‌ها برخی میادین و مناطق را به اسامی خاص می‌شناسند و ارتباط برقرار کرده‌اند و لذا نمی‌توان اتفاقی نام آن را تغییر داد چون فایده‌ای ندارد.
کارشناس امور شهری با اشاره به اینکه باید نظرات مردم اخذ شود و فضای عمومی منطقه سنجیده شود و مهم‌تر هم اینکه باید نامی که روی منطقه‌ای گذاشته می‌شود با آن محل تناسب داشته باشد اظهار کرد: غیر از اینکه در نام‌گذاری‌ها نیاز به تناسب منطقه‌ای داریم باید از رویکردهای سیاسی اجتناب کنیم.
وی ضمن اشاره به نام برخی خیابان‌ها به نام شجریان و هاشمی در مکان‌هایی که دارای اسم مشخص بوده‌اند افزود: مشکل نامگذاری تکراری خیابان‌ها باید رفع شود.
شعرباف تصریح کرد: شورای شهر جدید بسیار عجولانه اصرار دارد که نام برخی از اشخاص که دیده نشده‌اند را حتی در خیابان‌های فاقد اسم بگذارد و این به ضرر خاطره عمومی مردم است.
وی افزود: این سبک از نامگذاری فایده فرهنگی و تأثیرگذاری ندارد لذا برنامه و سازوکاری برای دریافت نظرات عمومی از مردم باید وجود داشته باشد.
پژوهشگر و عضو هیئت علمی دانشگاه خاطرنشان کرد: تلویحاً باید از اسامی استفاده شود که مردم منطقه با آن علقه ای دارند که می‌توان از نام شهدا نیز استفاده کرد و باید در میانگین نام‌گذاری‌ها درصدی از نام شهدا نیز بکار رفته باشد.
وی با اشاره اینکه اعلام نامگذاری مشارکت محور و هویت محور از طرف شورای شهر، نوعی کلی‌گویی است افزود: باید تبدیل به آیین‌نامه و سند دقیق شود و باید نخبگان مردم در نامگذاری محلات با سازوکار خاصی اعلام نظر کنند و در آن‌ها ایجاد انگیزه کنند.
شعرباف با بیان اینکه در این موضوع فضایی تبلیغاتی مانند موضوع منشور حقوق شهروندی ایجاد شده گفت: در اصل موضوع کسی با آن مشکلی ندارد اما مردم نمی‌دانند بر اساس این منشور چگونه حقوق خودشان را استیفا کنند.
نامگذاری بدون اقناع مردم تأثیرگذاری ندارد
وی افزود: داشتن و تهیه سند بالادستی به منظور نامگذاری خیابان‌ها با محوریت هویت و مشارکت مردمی ضروری است.
کارشناس امور شهری اظهار کرد: کسانی که قدمت بالایی در منطقه دارند و اشراف خوبی در هویت و تاریخ آن منطقه دارند نیز باید در کمیته نامگذاری و شورای اجتماعی محلات، حضور داشته باشند.
احسان اصولی در نشست تخصصی و تبادل نظر پیرامون نام‌های تکراری معابر در همین رابطه گفت: در شهر مشهد و به‌ویژه از جنبه فرهنگی و اجتماعی، نام‌ها و اسامی بسیاری از شخصیت‌ها، مفاخر و چهره‌های شاخص وجود دارد که به جهت محدودیت معابر و نبود معبرهای جدیدالاحداث امکان بهره‌گیری از این نام‌ها وجود ندارد.
وی با بیان اینکه از ابتدای فعالیت شورای پنجم این موضوع مورد توجه کمیسیون فرهنگی و اجتماعی بوده چراکه موجب سردرگمی مردم و نهادهای خدمت‌رسان همچون اورژانس و آتش‌نشانی بوده است، افزود: از دید شهروندان نیز این تکرر اسامی و نام‌ها نوعی نقیصه دیده می‌شود.
فرآیند نظرسنجی از شهروندان پیچیدگی‌های خاص خود را دارد
رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر مشهد با بیان اینکه بر اساس آمار برای نامگذاری 80 معبر شهری از 31 نام و عنوان استفاده شده است، گفت: با تثبیت این اسامی و منحصر کردن هر اسم برای یک خیابان، 49 معبر را می‌توان به شکل جدید نامگذاری کرد.
اصولی خاطرنشان کرد: فرآیند نظرسنجی از شهروندان پیچیدگی‌های خاص خود را دارد چراکه این تغییر نام‌ها با مقاومت مردم و ساکنان روبرو می‌شود و عمده شهروندان اصرار به حفظ اسامی هستند.
رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر مشهد بیان کرد: بر اساس نظریه‌ای که کمیسیون فرهنگی در نظر دارد، شهرداری مشهد مکلف است ظرف مدت سه ماه برنامه‌های خود را در خصوص نام‌های تکراری معابر مشهد با لحاظ نمودن داشتن بندهای ذیل تدوین و جهت تایید به کمیسیون فرهنگی ارائه نماید.
برنامه شهرداری مشهد برای نام های تکراری چیست؟
وی افزود: بندهای این نظریه بدین شرح است: تعریف اقدامات و فعالیت‌های ترویجی و تبلیغی با هدف تبیین ضرورت تغییر نام‌های تکراری در مشهد با همکاری رسانه ملی و سایر رسانه‌ها و مطبوعات در مشهد؛ تعریف شاخص‌ها جهت دسته‌بندی و اولویت‌بندی معابر جهت نام‌های تکراری معابر سطح شهر؛ تعریف اقدامات تسهیل‌گرایانه جهت توجیه شهروندان واحصاء نام‌های جایگزین برای هر معبر.
محمدرضا حیدری در ادامه تصریح کرد: نیاز است دستگاه‌های خدمات‌رسان و مجموعه‌هایی که با مشکل آدرس مشابه مواجه هستند، به اقناع افراد کمک کنند و ضرورت پرداختن به نام‌های مشابه برای خیابان‌ها و معابر همین است و برای این امر باید برنامه‌ای تعریف شود تا تمرکز همه مجموعه‌های ذی‌ربط معطوف به موضوع نام‌های مشابه معابر باشد.
وی افزود: می‌توان از ابزارهای مختلفی استفاده کرد و فضای عمومی را برای نام‌های مشابه تغییر داد. معتقدم علاوه‌بر برنامه‌ریزی در این خصوص، بحث‌های خبری و مناسبتی نباید اهمیت این مهم را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
برای نامگذاری ساختمان‌های شهر هم باید ضابطه تعیین کرد
رئیس شورای شهر سلامی شهر مشهد با اشاره به اینکه مسئله دوم پس از به نتیجه رسیدن برای تغییر نام معابر و خیابان‌ها، مکانیزم تغییر آن است و یکی از این متغیرها قدمت است که هر کدام از خیابان‌های مشابه که قدیمی‌تر بوده در اولویت حفظ نام قرار دارد.
وی افزود: بر مبنای این اصل و شاخص می‌توان مردم را قانع و راضی کرد تا نام خیابان‌ها تغییر کند. برخی از این متغیرها و شاخص‌ها باید تثبیت شود که این کار را کمیته نامگذاری انجام خواهد داد.
حیدری با اشاره به اینکه می‌توانیم به جای نظرخواهی از مردم هر محله، نخبگان و تاثیرگذاران محله را برای این اقدام توجیه کنیم. باید در هر محله که قرار است تغییر نام خیابان یا معبر صورت گیرد، فضای متقاعدسازی ایجاد کرد گفت: این موضوع باید به عنوان یک برنامه و طرح با ابعاد روشن و واضح و جدول زمانی مشخص تعریف شود. مباحث مبنایی هم مطرح شد که باید در دستور کار مجموعه قرار گیرد.
وی در خصوص اسم ساختمان‌ها در شهر مشهد که بر اساس سلیقه و انتخاب فرد صورت می‌گیرد، خاطرنشان کرد: معتقدم برای نامگذاری ساختمان‌های شهر هم باید ضابطه و قانونی تعیین کرد، نمی‌شود که هر کس بیاید و برای ساختمان خود اسمی انتخاب کند. شاید دلیل این امر پلاک‌های ساختمان‌ها باشد.
انتهای پیام/
دیدگاه ها (0)